NeuRonetatiK

Asteburua gainean dugu. Ez, ez naiz okertu. Gaur aste honetako azken lan eguna dut. Bihartik domekara bitartean atseden hartzeko baliatuko dut.

Egia esan biharko egunak suposatzen duena ez dut nere egiten. Ez dut hildakoak gogoratzeko ohiturarik, ez behintzat egun horretan bereziki. Niretzat horrelako gauzak egunero egin behar dira. Agian momentuz erlijioarekin dudan lotura urriagatik izango da eta etorkizun batean desberdin pentsatuko dut, nork jakin!

Printzipioz, atseden hartzera! eta ostiralean.... Espainiara, Salamankara!

El fin de semana esta encima. No, no me he confundido. Hoy es el último dia laboral de esta semana para mí. Desde mañana hasta el domingo aprovecharé para descansar.

La verdad no participo en el día de mañana. No tengo costumbre de recordar a los muertos especialmente el 1 de noviembre. Para mí son cosas que hay que hacerlas durante todo el año. Bueno, y lo más probable la razón de no hacer mío el dia de mañana sea la poca relación que tengo con la religión. Quizás más adelante piense diferente!!

De momento, a relajarme. Y el viernes.... a España, a Salamaca!

Autobuseko bigarren ilaran,
Arrotz zaidan hizkuntza batean
Kaleak irakurtzen ditut, banaka, poliki:
Moana Lane. , South Virginia, Genmy Way.

Kasinoen argiek ilunsentia itsutzen dute,
Gabonetako argiak bailiran.
Poztasuna beharrean,
Tristura sortzen diete inguruko zonbiei.

Amets egiten duten asko, joko-lekuetara joaten dira,
Egun bat eta baita hurrengoa ere.
Bizitza konpondu beharrean, ordea,
Okerrera egiten dute, batzuetan, hondoa jo arte.

Telebistako neska-mutil lirain, argal eta jokoan abilak
Bat batean uxatzen dira,
errealitatean ez baitira holakoak ikusten.
Erotzera daramatzaten makina-soinuari jarraituz
Bururik gabeko automatak bihurtuz.

Gixajoak; zerua bertan aurkitu dutela uste dute,
Infernuan –edo purgatorioan, nork jakin-
daudela konturatu ere egin gabe.
Batzuk irtengo dira zulo beltzetik, erdi itsuturik.
Askok ez dute makinen argia besterik ikusiko iluntasunean.

(2005-12-08)